#2

Nung nagsimula na yung seminar, magkatabi kami sa upuan. Samantalang ako ay nasa upuan, napaisip ako bigla na ano kaya mangyayari pag hinawakan niya kamay ko. Kase na fefeel ko yung balikat niya natotouch sa balikat ko eh, ang sikip mejo ng seating arrangement. Palaging nagkukulitan, nagtatawanan. Ang cute cute pa naman ng mga mata niya lalo na pag ngumingiti niya. Ayun lang, hindi naman ako isang bitch na pumapatol sa isang lalakeng alam kong may karelasyon na.

Oo nga pala, may girlfriend na yung crush ko. Hindi ako yung nagbisto sa kanya, kundi mismo yung guro namin sa Filipino. Umabot kase kami sa topic na kung paano at anu ang mga mangyayari pag nanliligaw ang isang lalaki, kaya ayun. Sabi niya may girlfriend na siya, 2 years na sila.

Yung reaksyon ko nun, patay mali. Nasanay na rin ako dahil halos lahat ng lalaking nagustuhan ko, tinaboy bigla sa hangin at bumalik sa kanilang mga ex o di kaya'y hindi ako tinrato ng maayos o kaya'y biglang may ibang babaeng gusto. Ganun ang buhay eh. Sino ba naman ako? Kase naniniwala ako, na kung para sa akin talaga yung isang tao, para sa akin talaga, walang pwersa sa isa't isa ang gawin ang kung anu anong bagay. Basta. Alam ko namang mag hintay.

Pagkatapos ng seminar, hindi na kami nagsabay kasi may kaibigan ako, batchmate ko. Sumama ako sa batchmate ko, kay Janelle. At tumambay ako sa Chowking kase may favor kasi si Quinee saken. Di ako kumain sa Chowking kasi konti nalang pera ko at busog pa naman ako sa snacks na inoffer nung nag seminar kami.

Kinumusta ko yung mga kaibigan ko sa dating college ko sa SCS ( skwelahan ng kompyuter studies). Ayun, nanuod kami ng The Conjuring. Hahahahaha. Natawa ako kase napakamatataukitin pala nila Grace, Janelle, at Lea sa mga ganoong uri ng horror movies. Hahahaha. Ako rin naman, nangyareng second time around ko na yung napanood. Nakakatakot yun panoorin pag mag isa pero, kahapon kase ang dami namin, more than one tapos ganoon pa reaksyon nila. Ang cute lang!

Nung pauwi na ako, sumama ako kay Janelle sa mall kase raw magbabayad siya ng kuryente. Medyo mataas pa yung pila kaya sabe ko may pupuntahan muna ako. Pumunta ako sa seksyon na kung saan may nakadisplay na baso. Sa gulong ng panahon, may dalawa akong naging naclose na kaibigan, sina Kuya Pj at si Ejed,taga St. Peter's College pala sila. Ang babait nila sa akin, may halos kapareha kaming pinagdaanan, yung niloko ng partner. Although ako, isa lang talaga naging bf ko. Wala rin kasing opisyal na nangyaring kasunduan sa amin ni Earl. Kung sino si Earl, malalaman mo rin yan. Eh kasi, masakit din maloko diba. Kaya ayun, naghahanap ako ng pwedeng i gift kina kuya Pj at Ejed. Kahit maliit na bagay ngunit may value talaga. At habang naghahanap ako ng pwedeng i gift sa kanilang birthday, napunta ako sa mga section ng about bible verses. Amazing talaga ang Panginoong Diyos at doon pa niya ako hinatak. Napunta rin ako sa maliliit at cute na boxes ng gift na pwedeng malalagyan ng maliliit na bagay tulad ng singsing at kung anu anu pa. Naalala ko si Earl, may kapareho kasing box doon na ibingay ko sa kanya na gift eh. Ayun, nag emergency text na si Janelle at nagmamadali akong bumaba mula sa 3rd floor.

Ayun, pumunta kami sa simbahan. Akalain mo nga namang may naabutan kaming nagkasalan? Ayun lang... Parang may meaning yun pero di ko alam kung ano. At paglabas namin sa simbahan ay may nakita akong I <3 NY na tshirt. Eh, nga pala, NY tawag ko sa long distance boyfriend ko. Ewan ko ba. Napaisip ako bigla kung kumusta na siya, chinat niya kase bigla ako kagabi eh, na wrong send ata siya sa facebook. Di ko alam kung na wrong send o nagpapapansin. Ayun, kinamusta ko naman. Pero pilosopo pa rin, kaya natulog na ako, wala nang masyadong pag uusapan eh.

Huminto kami ni Janelle sa may Victoria at bumili ng napakasarap na hilaw na mangga bago umuwi. At yon, umuwi ako ng maaga. Wala pang 6pm nun!

#1

Ibabahagi ko muna ngayon ang kasalukuyang nagyayari sa aking buhay habang ito ay masyadong fresh pa simula kaninang umaga.

Eto nga diba, masasabi ko na NBSB ako slightly kase iisa lang talagang naging boyfriend ko since birth, nangyareng sa online at text lang yun, Noriel ang pangalan nung ex ko. Taga Manila siya at ako naman ay taga Mindanao. Sa napakaraming sirkumstansya, sa mahigit na dalawang taon ay nagtapos ang aming relasyon, walang opisyal na kumbersasyon na ayaw na namin sa isa't isa ngunit ang hindi pag keep intouch ay yun yung naging senyales.

Nga pala, hindi mo ako ma jujudge na immature ako dahil never pa ako nagkaboyfriend sa totoong buhay. Kung binabasa mo ito ngayon, ay hindi mo pa ako masyadong kilala kung sagayon.

Augusto 17,2013

May crush ako, at ito ang nagyari sa araw na ito.
Kaklase ko siya sa Filipino 1 at nangyaring magkatabi pa kami sa seating arrangement, di ko yung inaasahan. Basta, ikukwento ko nalang kung paano kami nagkakamabutihan.

May seminar kami sa Filipino, ukol sa pagpapahalaga sa buwan ng wika. May thesis appointment kase ako pagkahapon kaya yung morning schedule yung pinili ko at may class si crush ko pagka 3pm  ng hapon.

Kaninang umaga nagtext siya.
Crush ko sa Filipino: ate, san ka na?

Ako: nasa jeep pa ako. Malapit na.
Ako: uy, nagstart na?
Ako: san ka?
Ako: san tau? Anong room?

Grabe walang reply.

Ayun, nasa  school na ako. Nagtext siya.

Crush ko sa Filipino: cge, aantayin kita dito sa cass ( kolehiyo ng arts at social sciences)

Naglalakad pa lamang ako sa pathway, nakita ko na siya agad. Dun mismo sa front ng Cass. Ay grabe naman, ang cute cute niya kanina. Yung sinuot niya yung khaki pants niya at simpleng v neck na white shirt tapos with matching earphones. Yung kutis niyang pinkish white na nag goglow pag nasisinagan ng araw at yung mga maliliit at cute na intsik niyang mata na wari may pinapahiwatig pero pilit kong hindi binibigyan ng kulay sapagkat ayoko ko munang mag assume kung ano ba talaga.

Yun, nakita ko na siya. Papalakad na ako patungo sa kanya, feel na feel ko na naglalakad ako sa red carpet sabay suot ng wedding dress at feel na feel ko na siya yung groom na naghihintay sa akin dun malapit sa pari ng simbahan. Natawa ako sa sarili ko habang papalakad at bigla akong umiwas at lumiko ng konti sa daan kung saan hindi niya ako makikitang naglalakad patungo sa kanya. Maay halong pagkahiya ang aking naramdaman kaya tinabunan ko ang aking bibig ng aking mga kamay ngunit ngumingiti ang aking mga matang tumitingin sa kanya. Aba talaga, at hinintay niya talaga akong lumapit sa kanya. Ang bango bango niya!!!

Magkatabi kami sa conference room.

Intro

Hi, ako nga pala si Stef. Marami rami na akong blogpage, pero hindi ko ito masyado sinasapubliko maliban na lamang sa isa kong blog dun sa tumblr. Anyway, ito yung blog na parang pambagong yugto ng aking buhay.

Makalipas ang dalawng buwan na ako ay nag edad bente na, marami rami na ring mga nangyari. Nasa punto na ako ng pagiging adult pero yun nga, wala pa ring tiwala ang aking mga magulang sa akin sapagkat, napakabatang asal pa yung tingin ng mga magulang ko sa akin. Ang puno't dulo ng dahilang ito ay ang aking pagkapasaway. Tulad nang hindi pagbangon ng maaga sa umaga, pagkakamalimutin, pagiging tamad sa mga gawaing bahay at higit sa lahat ang talagang pagiging hindi masyadong masunurin sa kanilang mga utos. Eh syempre, nakakapagod din kaya kung sunod lng ng sunod sa utos. Kaya ayun, palagi kaming nag lalakasan ng boses sa tuwing may utos o mali ang naisagawang utos o may nagawang konting pagkakamali hanggang sa pinakasimpleng pagkatapilok dahil may nakaharang na mga libro sa dinadaan. Oo nga pala, napakaraming libro sa bahay namin, dahil mahilig si papa magbasa ng kung anu anung related sa Technology, Computer sciences, engineering, information technology, mga libro sa mathematika, statistics, mga law books at marami pang iba. Kaya mula nung nag sendong, iisa nalang ang aming kwarto at lahat nang kilos namin ay nababantayan.